انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ (۲۴): بلوغ سیاسی آن بیش از ۵۰ درصدی که رأی ندادند!

احمد بخارایی:

۱ـ بر اساس پیش‌بینی چندباره‌ای که متذکر شده بودم مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور شد.

۲ـ حدس زده بودیم مشارکت در دور دوم حدود ۴۵ درصد خواهد بود اما به کم‌تر از ۵۰درصد نزدیک شد. روشن است که آن حدود ۱۰ درصد افزایش مشارکت ( از ۴۰ تا نزدیک ۵۰ درصد در دور دوم) به واسطه‌ی خوف از تفکر سعید جلیلی بود و نه حمایت برخی از «تحول‌خواهان» از پزشکیان! بنابراین دایره‌ی منازعه با اندیشه‌ی متحجرانه‌ی طیف سعید جلیلی و نگرانی نسبت به او، بیش از آن چیزی بود که ما تصور کرده بودیم.

۳ـ وزن «اصلاح‌طلبان» در انتخابات، کم‌تر از ۱۰ درصد است زیرا بخش قابل توجهی از آن ده و نیم میلیون رأی به پزشکیان در دور اول به علاوه اکثر قریب به اتفاق شش میلیون رأی اضافه شده به ایشان در دور دوم به واسطه‌ی مطالبه‌گری در جهت «تغییرات اساسی» و نه اصلاحات رایج بوده است.

۴ـ آقای پزشکیان بداند رأی شانزده و نیم میلیونی او معادل ۲۷ در صد جمعیت صاحب رأی به علاوه آن بیش از ۵۰ درصدی که رأی ندادند جمعاً بیش از ۷۷ درصد مردم ایران خواهان تغییرات اساسی در ساختارهای حقوقی (قانون اساسی) و سیاسی‌اند و الا همه و خود ایشان می‌دانند که بدون تغییرات در این دو حوزه هیچ طبیبی نمی‌تواند بحران‌های این کشور را درمان کند.

۵ـ بارها گفته‌ایم که «تحول‌جویان» اهل «تحریم» انتخابات نیستند بلکه از «کنش‌گری سلبی و مقاومت مدنی» برخوردارند. بر این اساس چرخش بخش زیادی از آن ۱۰ درصدی که در دور اول مشارکت نداشتند اما در دور دوم وارد صحنه‌ی انتخابات شدند گواه آن است و از این به بعد هم هوشیارانه ناظر بر عمل‌کرد رئیس‌جمهور خواهند بود.

۶ـ آن بیش از ۵۰ درصدی که رأی ندادند عمدتاً «تحول‌جویانی» هستند که به «بلوغ سیاسی» رسیده‌اند و در تحولات آتی نقش بی‌بدیلی ایفا خواهند کرد. بنابراین لازم است هم‌دیگر را پیدا کنند و منسجم شوند.

۷ـ ناگفته نماند بخش قابل توجهی از رأی دهنده‌ها به سعید جلیلی هم معترضان به وجود فساد و رانت در کشور هستند که اگر پزشکیان دوباره به باند حسن روحانی روی آورد نارضایتی معترضان تشدید خواهد شد. بنابراین به نظر می‌رسد آخرین شانس جمهوری ولایی در ایران، همین مسعود پزشکیان است.

 

۸ـ و اما … صدایی که از آینده‌ی نزدیک به گوش می‌رسد: «پزشکیان رأی ما رو پس بده!».