گفت‌وگوی تلویزیون خبری «آن» وابسته به خبرگزاری مهر با احمد بخارایی درباره‌ی علل ساختاری «کودکان کار» | پخش شده در ۱۴ تیر ۱۴۰۳ | پخش گفت‌وگو | کل برنامه | احمد بخارایی: با بخش تلویزیون خبرگزاری مهر در برنامه‌ی زنده، گفت‌و‌گوی کوتاهی داشتم پیرامون کودکان کار. در آن‌جا گفتم که کودکان کار، تعدادشان چه دویست‌هزار یا پانصد‌هزار باشد اصل قضیه این است که آن‌ها قربانی وجود تبعیض در عرصه‌های اقتصادی و سیاسی‌اند و نیز محصول شکاف دهشتناک طبقاتی و ایضاً پی‌آمد نهادینه شدن تبعیض در عرصه‌ی سیاسی جامعه‌اند.

گفت‌وگوی روزنامه «سپهر غرب» با احمد بخارایی به مناسبت روز جهانی منع #کار_کودکان | نمایش گزارش | احمد بخارایی: "درواقع موضوع #کودکان_کار، یکی از پیامدها، خروجی‌ها و شاخص وضعیت بد #کارگران در ایران است یعنی در مقیاس کلان‌تر، کارگران با مشکل مواجه‌اند. نداشتن #امنیت_شغلی، پایین بودن حقوق و دستمزد، #فرسودگی_شغلی ازجمله مسائلی است که قشر کارگر با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند یعنی به لحاظ شخصیتی با آن‌ها به‌سان یک فرد در جایگاه انسانی رفتار نمی‌شود. برای مثال سال جاری شاهد افزایش 35 درصدی حقوق و دستمزد بودیم و با فرض افزایش 35 درصدی حقوق، حدود 10 تا 11 میلیون تومان به کارگر پرداخت می‌شود که در شهرهای بزرگ این عدد حتی کفاف اجاره مسکن این افراد را هم نمی‌دهد. مهم‌تر از همه این مسائل که دارای جنبه مادی هستند، بعد انسانی قضیه حائز اهمیت است که فرد به‌عنوان کارگر در محیط کار خود منکوب می‌شود و این بدان معناست که آنچه که از انسان در ذهن ما به‌عنوان تعالی و سعادت او مطرح است و در عین حال با واژه کلیدی عدالت در تلاقی است به شدت زیر سؤال رفته، البته این امر مختص ایران نیست اما با شدت بیشتری در محیط‌...

گفت‌وگوی روزنامه‌ی «سازندگی» با احمد بخارایی درباره‌ی تصمیم شهرداری برای سامان‌دهی کودکان کار  منتشر شده در ۳ دی ۱۴۰۲ | نمایش گزارش | احمد بخارایی: در نظر جامعه، تصمیم به جمع‌آوری کودکان کار و معتادان متجاهر مسئله نیست، مسأله اصلی خود کودکان کار و معتادان است. زیرا این برخوردها بارها و بارها صورت  گرفته اما نتیجه‌ای نداده و تنها برخوردهای قالبی، فرمی و صوری بوده است. در نتیجه آنچه در ذهن آقای شهردار مسئله است در واقع پاک کردن مسئله اســت نه اصل مسئله. این اقدام در واقع رفتن مسائل و مشکلات از روی زمین به زیرزمین است. ما طیفی از کودکان کار و آسیب‌های اجتماعی را داریم و نمی‌توان همه را با یک چوب راند. ما فردی را داریم که ۱۸ ساله است اما در شرایطی کار می‌کند که مورد تهدید جسمی و روانی قرار می‌گیرد، او هم کودک کار است. یا کودکانی با خانواده خود زندگی می‌کنند اما اغلب این خانواده‌ها پرآسیب هستند و اغلب یک یا چند عضو خانواده به اعتیاد دچارند، بعضی‌شان درس می‌خوانند و بعضی دیگر نه! پس موضوع تنها یک جنبه ندارد. ریشه‌ی مسئله در اختلاف طبقاتی، توزیع ناعادلانه‌ی ثروت، خودی و ناخودی کردن...