احمد بخارایی:   به دعوت گروه تلگرامی «مشق سیاست» حدود سه ساعت به طرح موضوعی پرداختم با عنوان: «اصلاح‌طلبی، براندازی یا تحول‌خواهی». ضمن آن‌که تفاوت میان مبادی و پی‌آمدهای این سه جریان احتمالی در آینده‌ی نزدیک ایران را کاویدم به هفده پرسش حاضران هم پاسخ دادم که عبارت بودند از: در میان دو گزینه‌ی «مشارکت» و «تحریم» انتخابات پیش روی مجلس در ایران، چه موضعی دارم؟ اگر رهبری آینده در ایران متعلق به نسل دوم باشد آیا امکان خروج و شکل‌گیری روند «تحول‌خواهی» امکان‌پذیر است؟ آیا «تحول‌خواهی» یک ابزار دیگری برای فریب مردم در ادامه‌ی «اصلاح‌طلبی» نیست؟ آیا «تحول‌خواهی» به معنای حضور همه‌ی ایرانیان خارج از کشور در داخل و تغییر سریع قانون اساسی است؟ آیا «مردم‌سالاری دینی» معنادار است؟ رأی ندادن در انتخابات از کجا مرز بین «تحول خواهی» و «براندازی» را مشخص می‌کند؟ مشارکت مردم برای فشار به حکومت چگونه باید باشد؟ تعریف «دیالکتیک» به عنوان روش اصلی «تحول‌جویی» چیست؟ آیا با مشارکت در انتخابات می‌توان روند تحول‌جویی را پی گرفت؟ چرا اعلام نکنیم که انتخابات را «تحریم» کرده‌ایم اما مشارکت ایجابی هم نداشته‌...