احمد بخارایی: در جای‌جای کشورمان در ایام نوروز تا سیزده‌بدر شاهد انواع رقص‌ها و پای‌کوبی‌های جمعی بودیم. رقص، بیان نمایشی یک حس پر شور است و مختص انسان‌ها نیست. در طبیعت، رقص برگ و باد را داریم.  رقصنده‌های مرد و زن، دست در دست هم و شانه به شانه‌ی یک‌دیگر، پیام صلح و شادی را فریاد می‌زنند. انواع رقص‌های آیینی حکایت دارند از :  اصلاحی و صلحی بودن رقص در مقابل خشم و خشونت فردی و جمعی، هنجارگرایی غیر رسمی در مقابل هنجارهای رسمی ناکارآمد حکومتی، اتحاد مردمان رقصنده در نقاط مختلف کشور بدون آگاهی از چگونگی حضور هم‌دیگر و گسترش رقص در پهنه‌ی کشور در زمان نارضایتی بیش‌تر از اوضاع. سخنی کوتاه در این باب در این ویدئو: 👇

  احمد بخارایی:   در این ویدئوی کوتاه اشاره دارم به دروغ‌گویی در جمهوری اسلامی در سه سطح: خرد، میانه و کلان از سوی رئیس جمهورش، وزیر امور خارجه‌اش، فرمانده‌ی سپاه‌اش و نماینده مجلسش تا رئیس بانک سپه‌اش! دروغ در موضوع‌های مختلف از مذاکره و امنیت تا «سرمایه‌گذاری برای تولید»!  لطفاً مشاهده فرمایید:  |  انجمن گفت‌وگو  |

احمد بخارایی:  در این ویدئوی کوتاه به این پرسش، پاسخ دادم که سرانجام در کوتاه‌مدت، نتیجه‌ی مذاکرات ایران و آمریکا چه خواهد شد. گفتم که با توجه به علاقه‌ی ایران نسبت به خرید زمان و فرصت و نیز با توجه به شناختی که ترامپ از جمهوری اسلامی دارد مبنی بر: نظامی «ناساز با جهان» متمدن و متقاضی دست‌یابی به «شر‌ترین آلت جنگی» یعنی بمب اتم، او ترجیح می‌دهد در «زمان کوتاه» به حداکثر نتیجه از مذاکره (بخوانید: معامله!) دست یابد. از سوی دیگر جمهوری اسلامی به لحاظ عدم برخورداری از مشروعیت کافی در داخل و وجود تزلزل در عرصه‌ی اقتصادی‌اش، شکننده جلوه می‌کند. با توجه به این مقدمات، احتمال این که در یک یا دو ماه آینده مجوز ترامپ به اسرائیل برای حمله‌ی محدود به اماکن نظامی و هسته‌ای صادر شود قوی است. در آن صورت، ایران با درخواست جدی‌تر و «شکنندگی» بیش‌تر روی به مذاکرات خواهد برد. اینک جهان دریافته که نظام جمهوری اسلامی به خودی خود هم‌سو با نظام بین‌الملل نخواهد بود و اینک پس از عقب‌نشینی از چهار سنگر: لبنان، سوریه، یمن و عراق، در خانه و در انزوا به سر می‌برد و اینک زمان مناسب برای فشار آوردن است.👇 ...

احمد_بخارایی: در یک ویدئوی کوتاه پنج‌دقیقه‌ای اشاره‌ای داشتم به سه نامه‌ی جناب مصطفی مهرآیین (جامعه‌شناس) به آقای خامنه‌ای که به واسطه‌ی این نامه‌ها، فردا یکشنبه ۱۷ فروردین به دادسرای فرهنگ و رسانه فراخوانده شده و احتمالاً پس از پرونده‌سازی برای او، به دادگاه ارجاع خواهد شد. در این ویدئو به این موارد در آن نامه‌ها اشاره داشتم: نمره قبولی نگرفتن حکم‌رانی بیش از سه دهه‌ی رهبری در ایران،  بی‌هدفی جمهوری اسلامی، دگردیسی آقای خامنه‌ای از شخصی فرهنگی و اهل شعر و موسیقی به شخصیتی «ناباور»، لزوم استعفا از موقعیت رهبری.  |  انجمن گفت‌وگو  |

احمد بخارایی: پزشکیان گفت که با ترامپ مذاکره نمی‌کند چون عزت ملی و عزت ملت، مخدوش می‌شود و او گفت که ذلت مذاکره و زندگانی با ذلت را نمی‌پذیرد و مرگ با عزت برایش ارزشمندتر است. بازی با مفاهیم از سوی نخبگان سیاسی، همانا موجب «ذلت ملی» است. مفاهیمی هم‌چون: عزلت ملت و ذلت ملی، مفاهیمی نیستند که بتوان دست‌مایه‌ی سیاست‌بازی قرار داد.  «عزت ملت» به معنای «احساس عدم حقارت»، سه شاخص دارد: ۱ـ عدم تعارض میان نظر و رفتار عناصر نظام سیاسی و ایضا، هم‌گونی اندیشه‌ی آن‌ها در آشکار و پنهان، ۲ـ نبود تبعیض اجتماعی- اقتصادی، حال آن‌که جامعه‌ی مصیبت‌زده‌ی ما انبوه از تبعیضات است، ۳ـ تعامل میان دولت و ملت در قالب‌های: عدم تحریف حقائق، عملکرد شفاف و نقد‌پذیری. حال آن‌که در این سه مورد تعاملی میان حاکمیت ناکارآمد و مردم مشاهده نمی‌شود. در ویدئوی ۵دقیقه‌ای شماره ۳ به این موضوع پرداختم: 👇 بنابراین ملت ما با حاکمیت جمهوری اسلامی از عزتی برخوردار نیست که حالا بنا به تصور مسعود پزشکیان، آن «عزت» بخواهد در حاشیه‌ی مذاکرات (بخوانید: معامله) با آمریکا مخدوش شود. بروید و با فهم قدرت طرف مقابل، «معامله» کنید و ای...

احمد بخارایی: سرمایه‌گذاری از سوی داخلی‌ها و خارجی‌ها نیازمند وجود امنیت در کنار انواع سرمایه‌های دیگر اعم از: اجتماعی و فرهنگی است. در ایرانی که خودش را با داخل و خارج درگیر کرده و تنها تولید قابل توجهش در عرصه‌ی خشونت‌افزایی یعنی صنایع نظامی و موشکی و اتمی است نمی‌توان امیدی به سرمایه‌گذاری در امر تولید داشت. به نظر می‌رسد در سال ۱۴۰۴ علاوه بر امتناع سرمایه‌گذاران در فعالیت تولیدی، بخشی از سرمایه‌های جدید هم به بازار ارز و طلا و دلالی‌گری سوق پیدا خواهد کرد. شاید بیمارترین اقتصاد دنیا به ایران تعلق داشته باشد. در ویدئوی شماره ۲ به شعار سال ۱۴۰۴ از سوی آقای خامنه‌ای مبنی بر «سرمایه‌گذاری برای تولید» پرداختم:👇 در فضای آلوده سیاسی که مشروعیت نظام با تشکیک و تردید مواجه است و «امنیت»، شکننده است انتظار سرمایه‌گذاری برای تولید، یک امر فانتزی و ذهنی است. سال ۱۴۰۴ برای ایران، سال بحران سیاسی است!

احمد بخارایی: در ۲۲ اسفند ۱۴۰۳، دانشجویان دیداری داشتند با آقای خامنه‌ای. ایشان به چهار محور اشاره کرد:  استقلال کامل دانشگاهیان از تمدن غرب، فهم بهتر امروز دانشجویان، لزوم برگزاری جلسات هم‌اندیشی و  عدم توان آمریکا در جلوگیری از دست‌یابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای!  تمام چهار مورد مذکور قابل نقد بود که در ویدئویی در یوتیوپ به آن پرداختم. 👇 به نظر می‌رسد به قول «پیر بوردیو» (جامعه‌شناس فرانسوی) جامعه‌ی ما و ذهن‌های ما اسیر «عادت‌واره‌»هایی است که آنها را به «میدان» تسری می‌دهد. تا زمانی که از عادت‌واره‌های بازدارنده‌ی آگاهی و توسعه رها نشویم درجا خواهیم زد. | انجمن گفت‌وگو |