نقطه‌ی آغاز بازاندیشی مردم هستند!
احمد بخارایی: در گفتوگو با روزنامه «هم‌میهن» به این موضوعات اشاره کردم:
۱ـ گوش‌های سنگین و چشم‌های تاربین عناصر «نظام سیاسی» در ایران؛
۲ـ کتمان واقعیت‌های اجتماعی از سوی جمهوری اسلامی و تشدید «فروپاشی اجتماعی» در اینجا؛
۳ـ نبود چشم‌انداز مثبت و امیدوارکننده در «آینده ایران» با وجود جمهوری اسلامی؛
۴ـ «فرجام نابودگرانه»ی سیاست‌های گذشته‌ی جمهوری اسلامی در قالب جنگ دوازده روزه؛
۵ـ به «دروغ و خطا»، طرح وجودن همبستگی در دوران دوازده روزه جنگ در ایران؛
۶ـ سه شاخص «همبستگی اجتماعی» که هر سه در ایران کم‌رفق و سست است: مشارکت، اعتقادات کم و بیش مشترک و تعادل میان باورهای درونی با هنجارها و واقعیات بیرونی؛
۷ـ تشدید فقر و نابرابری و نرخ بی‌کاری در صورت تداوم «سیاست‌های جاری»؛
۸ـ «مرگ اصلاحات» و لزوم «تحول ساختاری» با اولویت بازنگری اساسی در قانون اساسی و
۹ـ لزوم تشدید روند «مطالبه‌گری» از سوی مردم به عنوان شرط اصلی در تحول ساختاری.
