احمد بخارایی: کفن‌پوشان معترض به عملکرد ظریف و جریان مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا، درست می‌گویند!  کیهان شریعتمداری (نماینده‌ی ولایت) هم درست می‌گوید!  شورای عالی امنیت ملی هم درست می‌گوید!  نمایندگان مجلس هم درست می‌گویند که مذاکره با آمریکا در شرایط کنونی اظهار عجز و فرمان‌بری از آمریکاست!  همه‌ی این‌ها درست می‌گویند و در اوضاع و احوال کنونی «مذاکره» معنایی ندارد بلکه «حرف‌شنوی» از آمریکا تحقق خواهد پذیرفت. بله، نباید مذاکره صورت پذیرد تا شاید با تحریم‌های بیش‌تر، «فشار ساختاری» بر مردم افزون شود و خیزشی شکل گیرد که لازمه‌ی برون‌رفت از بن‌بست کنونی است. بدون شک جمهوری اسلامی آن‌چنان ضعیف است که توان خروج جامعه از بن‌بست‌های اقتصادی ـ اجتماعی را ندارد و این مهم بر دوش مردم است.  وجود «فشار ساختاری» یکی از عوامل ضروری شکل‌گیری خیزش و جنبش است. بله، اصول‌گرایان راست می‌گویند اما اصلاح‌طلبان با حمایت از مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا، سعی در به تأخیر انداختن خیزش عمومی دارند.

با حضور: احمد بخارایی، تورج اتابکی، کیومرث اشتریان احمد بخارایی: حدود چهار ساعت در کلاب‌هاوس پیرامون ضرورت «بینش» داشتن در مسیر «تحول‌جویی» در ایران ۱۴۰۲ و نیز پیرامون «درس‌هایی که از انقلاب ۵۷ نیاموختیم!» بحث داشتیم. در این گفت‌و‌شنود اشاره داشتم به: درگیری تاریخی ذهن ما با «دو‌گانه‌ها»ی خانمان‌برانداز از عباس میرزا، ولیعهد فتحعلی‌شاه تا علی شریعتی و محمد خاتمی و اینک اسارت در «دوگانه‌ی: اصلاح و براندازی». گزینه‌ی برتر در میان احتمالات آتی در فضای سیاسی ایران با عنوان «تحول‌جویی» با هفت ویژگی که متمایز کننده از «اصلاحات» و «براندازی» است. ویژگی‌های «تحول‌جویی»: «پروسه»‌ای و زمان‌بر بودن و نه سریع و خشن به شیوه‌ی براندازان. اثرگذاری عناصر «خارج از مرزها و نیز داخلی» در مسیر تحول‌جویانه و نه صرفاً توجه به عناصر داخلی بنا به نگاه اصلاح‌طلبانه. دربردارنده‌ی برخی افراد که «بازاندیشی» کرده‌اند در سه کمپ: سنت‌گرا، اصلاح‌طلب و برانداز حول محور «عدالت اجتماعی» به گونه‌ای که «تجمیع نوین» صورت پذیرد. جوشش از درون افراد توأم با «بینش». معطوف به «ساختارها» فراتر از اصلاح‌طلبی رایج. «دیالکتیکی» بو...