نشست «پساجنگ و لزوم رفراندوم»
برگزارکننده: گروه «مشق سیاست»
احمد بخارایی:حدود یک ساعت و نیم، پرسش و پاسخ بی‌پرده با حضار در دو طیف اصول‌گرا و اصلاح‌طلب داشتم و موارد زیر مرور شد:
۱ـ پدیده‌ی هزار فامیل در میان حاکمان جمهوری اسلامی،
۲ـ استفاده‌ی ابزاری جمهوری اسلامی از وطن‌دوستی مردم و از سرود «ای ایران»،
۳ـ چهار ویژگی واقعی دوره پسا جنگ در ایران: تبدیل امت ـ حاکمیت به دولت ـ ملت، تشدید سطح مطالبه‌گری مردم، گفتمان‌سازی و مهارت‌های نوین دیپلماتیک،
۴ـ درس نگرفتن جمهوری اسلامی از جنگ دوازده روزه،
۵ـ احتمال زیاد فعال شدن مکانیزم ماشه،
۶ـ پریشان‌گویی‌های پزشکیان،
۷ـ اتوبان یک‌طرفه‌ی هوایی تل‌آویو ـ تهران در جنگ دوازده روزه،
۸ـ تکنولوژی هسته‌ای و ایدئولوژی خشونت‌بار جمهوری اسلامی،
۹ـ لزوم برگزاری رفراندوم چه از نوع میرحسینی‌اش یا انواع دیگرش،
۱۰ـ وجود بحران مشروعیت در جمهوری اسلامی،
۱۱ـ انتخابات ریاست‌جمهوری در تیر ۱۴۰۳ به مثابه یک رفراندوم در نقض ولایی‌گری،
۱۲ـ ۶ میلیون راننده‌ی اسنپ و ۸ میلیون مهاجر و فراری و خط فقر ۵۰ میلیونی و بحران آب و وجود شکاف طبقاتی و تبعیض، همه و همه حکایت از ناکارآمدی نظام و لزوم رفراندوم دارد،
۱۳ـ کاهش سرمایه اجتماعی در قالب کاهش اعتماد به جمهوری اسلامی در توان دفاعی‌اش از مملکت،
۱۴ـ نام‌گذاری اشتباه و ناصحیح واکنش مردم در جنگ دوازده روزه مبنی بر «انسجام و همبستگی» در حالی‌که چنین نبود و صرفاً یک رفتار واکنشی نوع‌دوستانه‌ی محدود کوتاه‌مدت شکل گرفت،
۱۵ـ «تحول‌خواهی» به مثابه یک «تغییرات زیربنایی و ساختاری» در مقابل اصلاحات و اصول‌گرایی و براندازی خشونت‌بار.
