فقدان روشن‌فکری در ایران، چرا؟ | نشست «روشن‌فکر ایرانی» | نوبت ۲
| گفت‌وگو میان احمد بخارایی، فرج سرکوهی، عطا هودشتیان و مهدی خلجی درباره‌ی روشن‌فکر ایرانی (نوبت ۲)، برگزار شده در اتاق «پرتو» در کلاب‌هاوس
احمد بخارایی: در این گفتوشنود به این مباحث پرداختم:
- با ذکر مجدد ۹ ویژگی برای "روشن‌فکری" نتیجه گرفتم که در ایران معاصر چندان روشن‌فکر نداشته‌ایم.
- روشن‌فکری دینی"، ترکیبی جعلی است.
- با مرور برخی موارد در مواضع اشخاصی نظیر احمد شاملو، فریدون آدمیت و باقر پرهام به نحیف بودن جریان موسوم به "روشن‌فکری" اشاره داشتم.
- مرور هفته‌نامه‌ی "کتاب جمعه" و ماه‌نامه‌ی "آدینه" در دو دهه پس از انقلاب و ضعف روشن‌گران.
- شرایط و لوازم تحقق جریان "روشن‌فکری" در زمان اکنون عطف به سه زمان: گذشته، حال و آینده از چهار زاویه: تاریخ، اشکال روشن‌فکری، خرده‌نظام‌های چهارگانه‌ی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در محتوای روشن‌فکری و بالاخره مقوله‌ی کنش‌گری روشن‌فکرانه.
سپاس
| نوبت ۲ |
