جمهوری اسلامی جنگ‌طلب!
شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایران را محکوم به پنهان‌کاری و تلاش برای ساخت غیرقانونی سلاح هسته‌ای کرد. این در حالی است که:
۱ـ از یک سو انصار جمهوری اسلامی می‌گویند دشمنی‌‌شان با آمریکا و اسرائیل جنبه‌ی «ایدئولوژیک» و اعتقادی دارد یعنی مبتنی بر باورهای خشونت‌‌گرای مذهب شیعه است. بنابراین عداوت جمهوری اسلامی با بخشی از دنیای غرب بر اساس شیعی‌گری است و سیاسی صرف نیست و تداوم خواهد داشت.
۲ـ از سوی دیگر تنها کشوری که غنی‌سازی ۶۰درصد دارد در حالی که مدعی است به دنبال بمب اتمی نیست ایران است. پرسش: این غنی‌سازی ۶۰درصدی به جز ساخت سلاح هسته‌ای به چه کار خواهدآمد؟
۳ـ مگر نه این است که حفظ نظام اسلامی بنا بر حکم فقهی آقای خمینی از اوجب واجبات است، بنابراین آن‌جا که بمب اتمی می‌‌تواند منجی نظام جمهوری اسلامی باشد چرا نباید ساخته‌شود؟
همه می‌دانیم که جمهوری اسلامی برای ساخت سلاح هسته‌ای اشتیاق دارد.
۴ـ چگونه می‌توان از غرب انتظار داشت که با سیاست هسته‌ای ایران که دنیا را به مصاف ایدئولوژیک فرا می‌خواند و تا پای مرگ و نابودی به پیش می‌برد مقابله نکنند؟!
تنها مسیر ممکن برای غرب، مقابله با نظام جمهوری اسلامی است و اینک این نظام پشت مردمش سنگر گرفته است.
۵ـ در میانه‌ی این نزاع خونین میان غرب و جمهوری اسلامی این مردم عادی هستند که آسیب‌پذیرند و در این مصاف، کاسبان تحریم و آقازاده‌ها در دو جناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، کاسبان نزاع و مصاف هم خواهند بود و آن‌ها وارد یک بازی برد ـ برد خواهند شد.
۶ـ در این نبرد، چه بر سر مردم عادی خواهدآمد؟ چرا هزینه‌ی خشونت‌‌گرایی شیعی‌مسلک جمهوری اسلامی را مردم باید بپردازند؟
۷ـ به نظر می‌رسد در میانه‌ی نزاع غرب و جمهوری اسلامی، این مردمند که باید تصمیم بگیرند که صرفا «ناظر» باشند و شاهد فروپاشی خود و اطرافیان‌شان یا این‌که معترض باشند و مطالبه‌گر؟!
توجه: این یادداشت ساعاتی قبل از حمله‌ی اسرائیل به ایران در بامداد آدینه نوشته‌شده‌است.
