جمع‌آوری کودکان کار از سوی شهرداری: پاک کردن صورت مسئله به جای حل آن!
گفت‌وگوی روزنامه‌ی «سازندگی» با احمد بخارایی درباره‌ی تصمیم شهرداری برای سامان‌دهی کودکان کار
- منتشر شده در ۳ دی ۱۴۰۲
- | نمایش گزارش |
احمد بخارایی: در نظر جامعه، تصمیم به جمع‌آوری کودکان کار و معتادان متجاهر مسئله نیست، مسأله اصلی خود کودکان کار و معتادان است. زیرا این برخوردها بارها و بارها صورت گرفته اما نتیجه‌ای نداده و تنها برخوردهای قالبی، فرمی و صوری بوده است. در نتیجه آنچه در ذهن آقای شهردار مسئله است در واقع پاک کردن مسئله اســت نه اصل مسئله. این اقدام در واقع رفتن مسائل و مشکلات از روی زمین به زیرزمین است. ما طیفی از کودکان کار و آسیب‌های اجتماعی را داریم و نمی‌توان همه را با یک چوب راند. ما فردی را داریم که ۱۸ ساله است اما در شرایطی کار می‌کند که مورد تهدید جسمی و روانی قرار می‌گیرد، او هم کودک کار است. یا کودکانی با خانواده خود زندگی می‌کنند اما اغلب این خانواده‌ها پرآسیب هستند و اغلب یک یا چند عضو خانواده به اعتیاد دچارند، بعضی‌شان درس می‌خوانند و بعضی دیگر نه! پس موضوع تنها یک جنبه ندارد.
ریشه‌ی مسئله در اختلاف طبقاتی، توزیع ناعادلانه‌ی ثروت، خودی و ناخودی کردن پول و گردش آن در یک دایره‌ی خاص و فساد ساختاری است که هر گوشه‌ی آن را می‌گیرید یک گوشه‌ی دیگر آن بیرون می‌زند. فقر در جامعه‌ی ما هم در سطح و هم در عمق ریشه‌ای شده است؛ آنجایی که حتی کسی با مدرک دکترا راننده تاکسی می‌شود یا اگر یک زن طلاق بگیرد دچار فقر شدید می‌شود. مقوله‌ی اعتیاد یک عکس‌العمل نسبت به شرایط موجود است و این اقدامات آقای شهردار تنها بزک کردن چهره‌ی شهر است و صورت مسأله همچنان باقی است.
