روشنفکری: عوامزدگی یا دفاع از مردم!
مناظرهی احمد بخارایی و بیژن عبدالکریمی روشنفکری ایرانی به میزبانی رسانهی گفتوگومحور «آزاد»
احمد بخارایی: در این مناظره به این موضوعات پرداختم:
- با توجه به این ویژگیهای روشنفکری، ما در ایران روشنفکر معروف، انگشتشمار داریم:
- برخوردار از عقل گفتمانی
- رویکرد فرادینی
- آلترناتیو و بدیلساز
- نوجو معطوف به تجربه
- برخوردار از اندیشهی معطوف به کنش در سه سطح: اعتراض، تغییر و برساخت!
- در ایران، انبوهی از روشنگرها (Illustrative) داریم که هر یک مقداری از روشنفکری برخوردارند و به اندازه درکشان از واقعیت، تلاش میکنند و قابل احترامند نه آنکه کنششان، "ننگین" قلمداد شود به گونهای که دکتر عبدالکریمی برای توصیف موضع روشنفکران در جنگ حماس و اسرائیل مدعی شده است!
- توده و مردم، هذیانگو نیستند (برخلاف نظر ایشان) و اهل فهماند چه در مواضع قبلی و چه در موضعشان در جنگ حماس و اسرائیل!
- نقد موضع دکتر عبدالکریمی در تبرئهی حماس در حملهی اخیر به اسرائیل در پانزده مهر که ایشان آن را "واکنشی" و "ناخواسته" قلمداد کردهاند!
- روشنفکر نبودن مدعیان دینخو مانند آقایان عبدالکریم سروش و مصطفی ملکیان!
- تحلیل مغالطهی آقای بیژن عبدالکریمی در این گزاره: "حاکمیت بد بر خلأ قدرت، ارجحیت دارد" و نتیجهگیری ایشان که: پس حاکمیت کنونی، ارجحیت دارد!
- تقلیلگرایی ایشان در موضوع "امنیت" از جنبههای گوناگون: فکری، روانی، شغلی، اقتصادی و جهانی به سطح: امنیت نظامی!
- نقد کلام ایشان در خصوص هدایت تودههای ایرانی توسط رسانههای اقماری بیرونی!
- ناکارامد بودن فلسفه و جامعهشناسی بدون مدد گرفتن از دیگری و تفکر انتزاعی و کلیگویی دکتر عبدالکریمی!
- وجود ساختار اجتماعی ـ سیاسی کنونی که اجازهی زایش روشنفکری را نمیدهد و فجایع دانشگاه و انجمنهای علمی!
- جنگهای نیابتی و بر هم خوردن امنیت جهانی ناشی از استراتژی "ستیزمحور" در داخل!
… و مباحث دیگر …