بازنشر بیاینه: (ایران در مسیر فاجعه؛ ۱۲سال پس از سرکوب جنبش سبز)
توفیق داشتم این بیانیه‌ی اعتراضی را امضا کنم (احمد بخارایی)
بیانیه ۲۸۰ تن از فعالان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری در اعتراض به ادامه حصر غیر قانونی رهبران جنبش سبز
انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ (۸): اگر من جای مسعود پزشکیان بودم انصراف می‌دادم!
احمد بخارایی: مقوله‌ی «#انتخابات» در یک بستر دموکراتیک معنادار است نه در یک فضای «یک بام و دو هوا» یعنی «انتصاخابات»! اما گذشته از این موضوع کلی، دکتر #مسعود_پزشکیان در ۵ دوره نماینده‌ی مردم تبریز در #مجلس و نیز نایب‌رئیس اول مجلس دهم بوده است یعنی در طول «#فروپاشی_اجتماعی» در ایران، خودش مستقیم و غیرمستقیم عامل انحطاط بوده است. این پزشک هفتادساله در عالم سیاست، کوته‌قامت است و ربط وثیقی با #اصلاح‌طلبان ندارد اما در یک خطای محاسباتی، جبهه‌ی #اصلاحات از او حمایت کرده است. بگذریم که بسیاری از کوته‌قامتان در جبهه‌ی متحد اصلاح‌طلبان، تحلیلی از اوضاع اجتماعی ـ سیاسی ندارند و در این حمایت از پزشکیان فقط خواسته‌اند از قافله عقب نمانند و با استشمام بوی گوشت سوخته تصور کرده‌اند گوشت بره در حال آماده شدن است اما …! پزشکیان چه پاسخی می‌تواند به پرسش‌هایی از این دست داشته باشد: ۱ـ #شکاف_طبقاتی وحشتناک در #جامعه را چگونه تحلیل و درمان می‌کند؟ ۲ـ نقش خودش در روند «فروپاشی اجتماعی» را چگونه ارزیابی می‌کند؟ ۳ـ چه طرحی برای پایان «نفت‌خوری» دارد؟ ۴ـ با #زندانیان مظلوم سیاسی ـ امنیتی چه خواهد کرد و در
