نشست «بررسی آثار، افکار و کنش‌گری دکتر محمدامین قانعی‌راد»
| سخن‌رانان:
دکتر احمد بخارایی و دکتر حسن محدثی
| برگزار کننده:
انجمن جامعه‌شناسی ایران، گروه جامعه‌شناسی ایران
| تاریخ برگزاری:
شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۰
| فایل شنیداری احمد بخارایی:👇
| فایل شنیداری کل برنامه:👇
| فایل ویدئویی احمد بخارایی:👇
| فایل ویدئویی کل برنامه:👇
| احمد بخارایی: در این نشست مجازی که سعی داشتم تفاوت میان دو نوع جامعه‌شناسی، یعنی پایش‌گری و کنش‌گری را توضیح دهم به این موضوعات و موارد اشاره داشتم:
ـ «کنش‌گری زنده‌یاد محمد امین قانعی‌راد» در انجمن جامعه‌شناسی ایران و حضورشان در صحنه‌ی مطبوعات و جراید،
ـ «پایش‌گری» به مثابه مشاهده‌گری و مانیتورینگ از سوی بسیاری از جامعه‌شناسان محافظه‌کار در مقابل «کنش‌گری» با ویژگی اکتیویستی،
ـ «پروبلماتیک» ندیدن موضوعات جامعه‌شناختی از سوی جامعه‌شناسی‌خوانده‌های «پایش‌گر» و روی آوردن به پژوهش‌های حداقلی با نتایج تکراری،
ـ نسبی بودن «پایش‌گری» از حداقلی تا حداکثری،
ـ توأم بودن «کنش‌گری جامعه‌شناختی» با ۳ ویژگی: ۱ـ «مطالبه‌گری» با ۴ عنصر محتوایی (پژواک بخشیدن به صداهای حاشیه‌ای، تبدیل مطالبه‌گری فردی به مطالبه‌گری جمعی، احساس مسئولیت فراتر از ایفای نقش سازمانی، عمل‌گرایی بر اساس هزینه ـ فایده)، ۲ـ «روشن‌فکری» با ۹ ویژگی به ویژه ارتباط با ۲ ویژگی شامل: الف: اندیشه معطوف به عمل در سه جهت: «اعتراض» در زمانی که امید به آینده در جامعه کاهش یافته، «تغییر» در زمانی که عدالت منکوب شده، «برساخت» در شرایط انسداد اجتماعی و ب: آلترناتیو‌سازی، ۳ـ «نسبی بودن» و توجه به وجود ایدئولوژی مانع توسعه در ایران که بالطبع، توجه جامعه‌شناس کنش‌گر به «ساختارها» و نقد آنها را ضروری می‌سازد،
ـ کنش‌گری جامعه‌شناسانه و تبدیل «ابژه‌ها» به «سوژه‌ها»،
ـ رویکرد «کنش‌گرانه»ی زنده‌یاد محمدامین قانعی‌راد در کتاب‌هایش.
