درنگ | تلهی «اصلاحات»: دوگانهسازی «انقلاب» یا «اصلاحات»، چرا؟
مبانی جامعهشناختی «مقاومت مدنی» و کنشگری سلبی (با تأکید بر انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳)
نشست «نسبت کنشگری مدنی با ساختارهای سیاسی در جامعه» به میزبانی گروه هماندیشی جامعهشناسی | برگزار شده در ۶ تیر ۱۴۰۳ | فایل شنیداری | احمد بخارایی: در نشست مجازی «تحلیل رابطه کنشگری مدنی با ساختارهای سیاسی در جامعه» به این موضوعات پرداختم: دو نوع کنش عقلانی که ماکس وبر مطرح میکند شامل: معطوف به هدف و معطوف به ارزش که اولی با پیشفرض «هدف وسیله را توجیه میکند» ملاکش «درست بودن منطقی» و نتیجهگراست اما دومی، ملاکش «خوب بودن ارزشی» و تکلیفگرا بر اساس گزارههای اخلاقی است. عدم مشارکت در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳ به عنوان یک «کنش عقلانی معطوف به ارزش». انواع کنش مدنی ایجابی و سلبی شامل: مقاومت منفی (Civil resistance) به معنای ایستادگی بدون خشونت در قالب کوششهای سازماندهی شده مانند تحصن و اعتصاب. نافرمانی مدنی (Civil disobedience) در قالب یک کنش قانونی و نه ستیزهجویانه. سرپیچی عمومی به صورت نافرمانی مدنی گسترده در حکومتهای استبدادی و تکحزبی (بنا به قول لیپست). ویژگیهای نافرمانی مدنی در نگاه جان رالز: زمانی که قوانین مرزهای بیعدالتی را درنوردند، عدالت نسبی در جامعه حاکم باشد، ...
