شطحیّات اجتماعی (۵) | «کرونا»ی ایدئولوژیک
پراکنده خواهم گفت زیرا «زیاده»، منسجم گفته‌ایم و «زیاد»، شنیده نشده‌ایم!
بهار هزار و چهارصد
یک سال پیش در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۳۹۹ در بند ۳ یک یاداشت برای روزنامه‌ی ایران نوشتم:
«پس از دوره‌ی عرض اندام «کووید ۱۹»، نقش «دولت‌ها» در کنترل و مدیریت کلان جوامع بیش از پیش مورد توجه قرار خواهد گرفت. در این میان، دولت‌هایی که عرصه‌های اقتصادی را با چالش مواجه ساخته‌‌اند و آن را با محوریت «ایدئولوژی» در هم آمیخته‌اند با بحران روبه‌رو خواهند شد زیرا صلاحیت‌شان از سوی اعضای جامعه مورد داوری قرار خواهد گرفت»!
اینک دقیقاً یک سال گذشته و می‌بینیم که اندر خم یک کوچه‌ایم و معلوم نیست در این جمعیت بیش از هشتادمیلیونی، آن صد یا دویست‌هزار نفری که مشخص نیست چه محلولی را به جای واکسن تزریقانده شده‌اند چه حالی دارند! در انگلیس بیش از چهل درصد مردم واکسینه شده‌اند و این‌جا یکی در مقام رهبری می‌گوید که حق خرید واکسن از غرب را ندارید، این یکی در مقام رئیس دولت می‌گوید که ما واکسن را به هر طریقی تهیه خواهیم کرد و هم او دیروز هم گفته: «عبادت مردم و مناسک مردم، مهم است» و پریروز در کابینه‌اش تصمیم گرفته بود که جاده‌ها را بگشایند و پس‌پریروز هم می‌گفت که مردم ناچارند کار کنند و قس علی‌هذا …! اینک این آشفته‌بازار کووید ۱۹ و این هم مرگ و میرهایی که در راه است. اگر چند سال دیگر هم بگذرد و اگر بنا به درخواست جمع اصلاح‌طلبان حکومتی و اصول‌گرایان، «حاکمیت یگانه» اعم از نظامی و غیر نظامی سر کار آید هم‌چنان معتقدم اقتصاد شیعی‌مسلک (بخوانید: صلح‌ستیز) راه به جایی نخواهد برد و هم‌چنان انسان‌ها جان‌شان کم‌ارزش است!
تا خرداد ۱۴۰۰ و ایام انتخابات، باز هم از این شطحیات خواهم گفت.