نشست «سیاست و ابزار اعدام در ایران!»
برگزار کننده: انجمن جامعه‌شناسی ایران (گروه جامعه‌شناسی سیاسی با همکاری گروه آینده‌پژوهی)
با حضور احمد بخارایی و مهدی مطهرنیا در اندیشکده‌ی سیمرغ باریخ | برگزار شده در ۲۷ بهمن ۱۴۰۳
احمد بخارایی: در نشست «سیاست و ابزار اعدام» به این موارد تأکید داشتم:
۱ـ «تحمل حاکمیت» به سه علت، اندک و خصومت‌ورز است: جنبه‌ی تاریخی، افزونی مطالبات مردم و ایدئولوژی دینی منطق‌ناپذیر حاکمیت و هژمونی آن،
۲ـ رابطه‌ی علت و معلولی و دایره‌ای میان چهار نوع خشونت: اقتصادی، روانی، اجتماعی و سیاسی در ایران،
۳ـ رتبه‌ی نخست ایران اسلامی در دنیا در اعدام،
۴ـ بیش از ۷۰۰۰ نفر در انتظار اعدام،
۵ـ رژیم توتالیتر جمهوری اسلامی و دیکتاتوری ایوئولوژیک و رابطه‌اش با اعدام و قصاص،
۶ـ قصاص در جمهوری اسلامی به عنوان انتقام،را
۷ـ تعارضات وحشتناک و غیرقانونی در صدور احکام دادگاه‌های انقلاب و دیوان عالی با اشاره به رأی به اعدام توماج صالحی و سپس، تبرئه‌ی ایشان،
۸ـ چهار موج اعدام سیاسی در ایران: سال ۱۳۵۷ و ۸۰۰ اعدام، سال ۱۳۶۰ و ۳۵۰۰ اعدام، سال ۱۳۶۷ و حدود ۴۰۰۰ اعدام از سوی هیئت مرگ و بالاخره اعدام‌های اخیر،
۹ـ انتظار ۵۴ زندانی سیاسی ـ امنیتی در حال حاضر برای اعدام،
۱۰ـ ابهام اساسی در اتهام «بغی» (تجاوز و تعدی مسلحانه) در احکام اعدام در حالی‌که فرد محکوم به اعدام حتی از نزدیک، اسلحه هم ندیده بوده،
۱۱ـ اشاره به نظریات دورکیم، وبر، مارکس و بوردیو پیرامون اعدام به عنوان نمایش قدرت حاکمیت!
مشروح گزارش این نشست را در سایت دیدار نیوز ملاحظه فرمایید.
