انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ (۱۸): حماسه‌ی عدم مشارکت؟
احمد بخارایی: دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری به پایان رسید. حدود ۴۰درصد در انتخابات شرکت کردند و این پایین‌ترین نرخ مشارکت در همه‌ی انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری بود. در تحلیل‌های اولیه پیش‌بینی شده بود که چنین رقمی به دست آید هر چند در تحلیل‌های بعدی حدس زده بودیم که حدود ۵۰درصد مشارکت خواهند کرد اما اینک متوجه شدیم که گستره‌ی «تحول‌جویان» فراتر از آن چیزی است که ما تصور کرده بودیم و نیز داستان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، کم‌محتواتر از آن است که ما می‌دیدیم!
و اما باز هم صدا و سیما به دروغ‌گویی‌اش ادامه داد و گفت: «مردم با همه‌ی گرایش‌ها و سلایق پای صندوق‌های رأی آمدند»! چقدر بی‌شرم!
همه‌ی رأی زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی و جلیلی در تجمیع رأی سعید جلیلی آمد و این همه‌ی وزن ولایت‌مداران است چیزی حدود ۱۵درصد مردم، آن هم بخش عمده‌اش در روستاها!
بسیاری از کسانی هم که به مسعود پزشکیان رأی دادند نه به دعوت «اصلاح‌طلبان» بلکه ضمن برخورداری از اندیشه‌ی «تحول‌جویانه» آمدند تا بین بد و بدتر دست به انتخاب بزنند بالطبع در انتظار تغییرات ساختاری هستند و الا به زودی فریاد خواهند زد: پزشکیان رأی ما رو پس بده!
به هر حال نتیجه‌ی این انتخابات، حامل پیام بزرگ و جدی برای نظام حکم‌رانی بود: «ساختارها و در رأس آن‌ها ساختار سیاسی دچار مشکلات ریشه‌ای است که منشأ آن قانون اساسی و اصل ۱۱۰ در موضوع قدرت ولایت فقیه است».
بشنوید و چشم‌ها را بشویید!
آقای خامنه‌ای گفت که هر رأی، رأی به جمهوری اسلامی است. هر چند بسیاری از کسانی که رأی داده‌اند لزوما رأی‌شان به معنای تأیید ساختارهای جمهوری اسلامی نیست اما اینک چه می‌توان گفت در مورد آن ۶۰درصدی که رأی ندادند؟ آیا این یک «شبه رفراندوم» نیست؟
چشم‌ها را بشوییم!
