دوره‌ی آشنایی با جامعه‌شناسی

| فرم نام‌نویسی |

پربازدیدها

منظومه‌ی فکری ولایی: ناکارآمدی جمهوری اسلامی در داخل و خارج!

تصویر
مناظره‌ی احمد بخارایی و محمدعلی رنجبر درباره‌ی سیاست خارجی جمهوری اسلامی و ربطش با سیاست داخلی به میزبانی رسانه‌ی گفت‌وگومحور « آزاد » احمد بخارایی: بیش از دو ساعت با دکتر رنجبر، دانش‌آموخته‌ی روابط بین‌الملل و حوزه‌ی علمیه و استاد دانشگاه باقرالعلوم مناظره‌ی چالشی و بدون تعارف داشتم و به این موضوع‌ها اشاره کردم: ۱ـ حال ناخوشایند جامعه در ابعاد: سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. ۲ـ بدتر شدن حال مردم در مواجهه با صورت و سیرت روحانیونی هم‌چون احمد خاتمی و حمید رسایی. ۳ـ تجزیه نشدن ایران در صورت فروپاشی جمهوری اسلامی. ۴ـ لزوم منازعه نکردن با نظم جهانی و تن دادن به نقش بین‌المللی که برای ایران مقرر شده به عنوان شرط پیشرفت در جهان هم‌چون کشور ترکیه که هفدهمین اقتصاد پویای دنیاست. ۵ـ آرزوی واهی سردمداران جمهوری اسلامی در مورد سوریه و تنش‌های پسا بشار اسدی به منظور ترساندن تحول‌جویان در ایران نسبت به شرایط مشابه در پسا جمهوری اسلامی. ۶ـ سیاست خارجی جمهوری اسلامی در منطقه و جهان، معلول منظومه فکری ولایی و ناشی از سیاست استبداد دینی در داخل. ۷ـ فروپاشی #محور_مقاومت مطابق پیش‌بینی قبلی، پس از ح...
ادامه »

تطهیر فلسفی نظام: بیژن عبدالکریمی!

احمد بخارایی: برخی فلسفه‌خوانده‌ها مانند آقای بیژن عبدالکریمی سعی وافری در تطهیر جمهوری اسلامی ایران دارند و از آموخته‌های فلسفی خود مدد می‌گیرند تا گفتمان انقلاب اسلامی را غسل تعمید دهند. این تلاش تا بدان‌جا پیش می‌رود که سیاست خارجی جمهوری اسلامی در تشکیل و تقویت محور مقاومت و حمایت پیشین ایران از دیکتاتور سرنگون‌شده‌ی سوریه، بشار اسد را هم شامل می‌شود و به بیان دیگر «بی‌اخلاق سیاسی» هم توجیه فلسفی می‌‌شود. نگرش جنابان بیژن عبدالکریمی‌ها با چند چالش مواجه است: ۱ـ فاقد بنیه و بینش تاریخی است زیرا تعارض مذهبیون انقلابی با روند عقلانیت‌گرا در تاریخ معاصر ایران از شیخ فضل‌الله نوری تا آیت‌الله کاشانی و نواب صفوی و … جریان داشته و این‌گونه نیست که تعارض گفتمان انقلاب اسلامی با عقلانیت مدرن، جنبه‌ی نوین داشته باشد و مختص سال ۱۳۵۷ باشد. ۲ـ عملکرد نامقبول بیش از چهار دهه‌ی اخیر منتج از نیروهای متکثر برآمده از گفتمان انقلاب اسلامی، نشان از وحدت در «خروجی» و پی‌آمد گرایش‌های چپ و راست درون حاکمیت دارد. به بیان دیگر به رغم وجود گرایشات به ظاهر متعارض در درون حاکمیت، برون‌دادها و نتایج، یکسان و...
ادامه »

جمهوری اسلامی در دوران گذار! (۱)

احمد بخارایی: ۱ـ سال‌هاست در همین کانال تلگرامی، گفته‌ام و نیز در گفت‌و‌شنودها تحلیل کرده‌ایم که جمهوری اسلامی هم‌زمان با چند بحران مواجه است و تجمیع آن‌ها یک «ابربحران» را آفریده، اما گویی قرار حاکمیت بر «نشنیدن» بود. تازه برخی تحصیل‌کرده‌های کم‌سواد و گاه «حکومتی» در حوزه‌های جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و اقتصاد، ما را به کج‌فهمی و خلاف واقع‌گویی متهم می‌کردند. اینک بخش کوچکی از همین بحران‌ها در گفتمان پزشکیان رئیس‌جمهور به «ناترازی‌ها» تعبیر می‌شود و البته ایشان هنوز به کثرت و عمق بحران‌ها پی نبرده! ۲ـ یک هفته پس از حمله‌ی حماس به اسرائیل در هفت اکتبر ۲۰۲۳ یعنی ۱۵ ماه قبل در یک مناظره گفتم که برنده‌ی این سرآغاز تهاجمی حماس، اسرائیل خواهد بود و غزه نابود خواهد شد. اما برخی جاهلان گفتند که بنده، سیاست نمی‌دانم و تحلیلم ناصحیح است. ۳ـ بارها گفتم که هلال مقاومت و جنگ‌های نیابتی ایران، فرجام مثبتی نخواهد داشت و این، رویه‌ی حکومت‌داری نیست اما نخواستند بشنوند. ۴ـ همان روزی که وعده‌ی اجرای عملیات «صادق ۳» داده شد گفتم که عملیاتی نخواهدشد و هیچ وقت هم نخواهد شد! ۵ـ اینک به نظر می‌رسد جمهوری اسل...
ادامه »

مسیرهای بن‌بست گفت‌و‌گوی دولت و ملت در ایران!

تصویر
گفت‌وگوی روزنامه آرمان ملی با احمد بخارایی درباره‌ی «رابطه‌ی دولت و ملت» | منتشر شده در ۱۰ دی ۱۴۰۳ نمایش گزارش: ( آنلاین  | چاپی ) احمد بخارایی: ما بر روی نامگذاری‌ها باید حساس باشیم. موضوع دولت-ملت معنای خاص خودش را دارد ولی در نظام جمهوری اسلامی باتوجه به تجربه انقلاب 57، واژه امت-حاکمیت را باید به کار ببریم زیرا آن چیزی که در جامعه مشاهده می‌کنیم رابطه حاکمیت و امت است. آنچه اکنون امت نام دارد حتی پیش از سال 57 به‌صورت فعال، تدارک انقلاب را فراهم می‌کرد. این امت همان محتوای ایدئولژیکی است که به یک ساختار ارائه می‌دهیم. همه اتحادها، اختلاف‌ها، تضادها، تفاوت سلیقه‌ها و... از فردای 22 بهمن شکل گرفت. حتی در 8 سال جنگ ایران و عراق همین امت توانست با واژگانی مانند شهادت و بسیج همگانی در میدان حضور داشته باشد. اینکه می‌پرسید گفت‌وگو بین ملت و دولت چگونه باید شکل بگیرد، یا باید از نظر تئوری و نظری بررسی کنیم که به درد بحث امروز جامعه ما نمی‌خورد، یا باید مسیر به مرحله اجرایی را ترسیم کنیم. اگر می‌خواهیم که بحث ما جنبه انضمامی داشته باشد، باید براساس نیاز کنونی جامعه و اینکه چگونه می‌خوا...
ادامه »

ضعف جمهوری اسلامی! (۳)

احمد بخارایی: پنج‌شنبه ۲۰ دی ۱۴۰۳ از صبح تا غروب در کتابخانه‌ی ملی، همایش حکومتی «وفاق ملی» برگزار شد. رئیس‌جمهور و سازمان‌های متبوعش، طراح و برگزارکننده بودند فلذا گفتم: «حکومتی»! علی‌الظاهر ده پنل برپا شده بود و اگر در هر پنل ۵ نفر هم می‌بودند حدود ۵۰ کارشناس حضور داشتند. اما واقعاً ملاک دعوت از این افراد چه بوده است؟  آیا این افراد به رئیس جمهور گفتند که در آغاز باید دانست که کدام‌یک: غین یا قاف، آخرین حرف کلمه «وفاغ‌ق» است؟! این الفبای فهم معنای «وفاق ملی» است. نمی‌دانم آیا کسی از میان این مدعوین مقرب درگاه به رئیس‌جمهور و به معاونانش و دستیارانش گفت که: نوع برگزاری همین همایش حکومتی، ناقض وفاق ملی است زیرا خبری از آن ۵۰ درصدی که نوبت دوم به پزشکیان رأی ندادند نیست؟! وفاق با چه کسانی و در چه بستری و با چه عناصری و به چه هدفی؟! آیا کسی به پزشکیان و اعوانش نگفت که وفاق ملی به معنای جمع کردن صوری چند عنصر به ظاهر متعارض اما متحدالهویه نیست؟ آیا کسی به ایشان گفت که احوالات نظام جمهوری اسلامی نامساعدتر از آن است که وفاق تحت ولایت، معنا یابد؟ این همایش نمونه‌ای در میان صدها نمونه از...
ادامه »