ضعف جمهوری اسلامی! (۱۷)

احمد بخارایی: با پیام آقای خامنه‌ای در مورد مذاکرات که آن را غیر عقلانی و ناهوشمندانه و ناشرافتمندانه خواند، روند مذاکرات، زخمی شد و ترک برداشت. قطعاً ایران تلاش خواهد کرد برای گفت‌و‌گو به ترامپ نزدیک شود اما با حرف‌های رهبری و به دنبالش حمایت عناصر نظام حکم‌رانی از جمله رؤسای سه قوه از آن مواضع، دیگر مذاکرات معنا نخواهد داشت و جایش را به «جدل» خواهد داد.

به نظر می‌رسد دونالد ترامپ با امضا و ابلاغ دستورالعمل فشار حداکثری به جمهوری اسلامی ایران، همین مسیر را دنبال می‌کرد که نظام حکم‌رانی ایران همین کار را بکند که کرد.

جمهوری اسلامی با ناشی‌گری تن به بازی ترامپ داد و از این به بعد ایران در روند مذاکرات با آمریکا از موضع «ضعف و نیاز» ورود خواهد کرد زیرا با تشدید فشار اقتصادی ناشی از مواضع ناصحیح در مقابله با مذاکرات، اعتراضات داخلی دامن‌گستر خواهدشد همان‌گونه که از دهدشت آغاز شده است. 

بدون شک اعتراضات و مطالبه‌گری‌های داخلی، عناصر حاکمیت را به سوی آمریکا (اما این بار تؤام با «التماس») سوق خواهد داد.

اگر من جای «رهبری» باشم برای جلوگیری از اعتراضات خشونت‌بار قریب‌الوقوع اولین کاری که در جهت کسب مشروعیت انجام خواهم داد «آزادی گسترده‌ی کنش‌گران اجتماعی و سیاسی زندانی» و رهبران محصور خواهد بود و پس از آن اعلام خواهم کرد که: مردم، صدای شما را شنیدم!

این یادداشت را به خاطر بسپارید. حاکمیت سعی کند از خواب خرگوشی بیدار شود.

اگر اعتراضات، استارت بخورد خیلی سریع دامن‌گستر می‌شود و قطعاً با مواجهه‌ی نیروهای اطلاعاتی ـ انتظامی، خشونت‌بار خواهد شد و مسئولیت آن به عهده‌ی عناصر اصلی حاکمیت است.

اگر من به جای آقای رئیس‌جمهور باشم اعلام خواهم کرد که نتوانستم کاری انجام دهم و در این مدت مسئولیتم آمار انحرافات اجتماعی، افزایش و ارزش پول ملی و نیز سرمایه‌ی اجتماعی، کاهش یافت و در یک روند نزولی و خشونت‌بار قرار داریم، فلذا استعفا می‌دهم.

جامعه‌ نیازمند خانه‌تکانی است.