ضعف جمهوری اسلامی! (۱۲)
احمد بخارایی: جمهوری اسلامی بسیار قوی است زیرا ترامپ هم اذعان داشت که جمهوری اسلامی قوی است!
آیا گزاره و استدلال فوق، درست است یا آن‌که سیاست چماق و هویج ترامپ ایجاب می‌کند که جمهوری اسلامی را قوی بخواند؟!
پاسخ هر چه باشد جمهوری اسلامی تصور می‌کند که قوی است و ضعف ندارد زیرا موشک و پهباد دارد و رئیس جمهورش هم در عکس‌العمل نسبت به تهدید ترامپ مبنی بر جلوگیری از فروش نفت از سوی ایران، اظهار می‌دارد درآمد ما به فروش نفت وابسته نیست (عجبا، پس از محل جذب توریست و اخذ مالیات از درآمدهای سرشار ناشی از خودکفایی صنعتی است؟)!
آیا قوت یک نظام حکم‌رانی صرفاً منوط به صنایع موشکی‌اش است و آیا دست بالای دست (بخوانید: نیروهای بازدارنده‌ی قوی‌تر در دنیا) وجود ندارد؟!
پاسخ هر چه باشد می‌توان این پیش‌فرض را مسامحتاً پذیرفت که جمهوری اسلامی، ضعیف نیست زیرا فرض محال، محال نیست!
اگر جمهوری اسلامی، قوی است و اصراری هم بر مذاکره با آمریکا ندارد آیا بهتر نیست به پر و پای مردمش نپیچد و در داخل برای خود، مخالف و دشمن نتراشد؟
جمهوری اسلامی می‌تواند با قدرت و قوتی که تصور می‌کند دارد در صحنه‌ی بین‌الملل عرض اندام کند و حتی عندالزوم در مذاکره با آمریکا از نقاط قوتش سود جوید، چرا که نه!
اما آیا این شایسته‌ی یک نظام حکم‌رانی مدعی قوت و قدرت است که آشکارا در داخل نقض حقوق بشر کند و هر صدای اعتراضی را به حبس اندازد؟!
چرا این همه زندانی سیاسی؟
چرا این همه خوف از انتقاد؟
سمعاً و طاعتا، جمهوری اسلامی قوی است اما مواجهه‌‌ی غضب‌آلود نظام با منتقدان و تشکیل پرونده قضایی و تهدید و زندانی کردن که هم‌سو با قوت یک نظام حکم‌رانی نیست!
شنیدیم مهدی محمودیان را مجدداً زندانی کردند زیرا خبر داده بود که در زندان، ساس وجود دارد. واقعاً باید به عملکرد این نظام خندید یا گریست؟ او که برای چندمین بار به زندان می‌رود اینک در اعتصاب غذا و دارو به سر می‌برد و جانش در خطر است. مانند ایشان هم زیادند در سراسر ایران که نام و نشانی ندارند اما به بهانه‌های واهی سیاسی در زندان و شرایط ناگوار و غیر انسانی به سر می‌برند.
هر از گاهی حکم اعدام هم صادر می‌شود تا دیگران حساب کار خود را بکنند.
دم خروس یا قسم حضرت عباس، کدامیک را باور کنیم؟ ادعای قوت جمهوری اسلامی را باور کنیم یا ترسش را در مواجهه با نقادان اجتماعی، کدامیک؟
اگر خصومت‌های نظام با مردم تبدیل به کینه شوند، یک اعتراض معمولی به نظام هم مستعد خروش و شورش خواهد شد.
