چند موضوع بی‌ربط: بخندیم یا بگرییم؟!
احمد بخارایی:
۱ـ چند روز پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ در ۱۵ مهر سال گذشته (۱۴۰۲) در مناظره با آقای صفار هرندی گفتم: نبردی که حماس با حمله به اسرائیل (پرتاب بیش از هزار راکت و پهباد و کشتن افراد غیرنظامی و اسیر گرفتن حدود ۲۵۰ اسرائیلی) آغاز کرده، پیروز نهایی‌اش اسرائیل خواهد بود و اینک پس از گذشت یک سال، می‌بینیم که حماس و حزب‌الله به حاشیه رفته‌اند.
۲ـ همیشه گفته شده که ما (بخوانید: جمهوری اسلامی) مهاجم و حمله‌کننده‌ی نخستین نخواهیم بود و فقط از خود «دفاع» می‌کنیم. نمی‌دانم حملات موشکی ایران (آن هم با آخرین و قوی‌ترین ورژن موشک‌ش یعنی «فتاح») به اسرائیل در پی کدام حمله‌ی اسرائیل به ایران بوده‌است؟ اگر اسماعیل هنیه مد نظر است که «دفاع» ایجاب می‌کند شما هم یک نفر از سران اسرائیل را ترور کنید. حمله‌ی وسیع موشکی در پاسخ به چیست؟
۳ـ چرا به اسرائیل حمله می‌کنید و بعد در صدد یافتن راهی و تضمینی برای پاسخ ندادن اسرائیل برمی‌آیید؟
درست است که حمله‌ی موشکی نشان از توان موشکی ایران دارد اما چرا این‌جا خرج می‌شود اما از تلافی‌اش، نگرانی وجود دارد؟
چرا با حمله‌ی موشکی به اسرائیل، چراغ سبز به غربی‌ها و حامیان این کشور نشان می‌دهیم تا اسرائیل را آسیب‌پذیر ببینند و از ترس جمهوری اسلامی، متحدان اسرائیل را قوی‌تر تجهیز کنند؟
البته بگذریم که معاون اول رئیس جمهور «وفاق ملی!» یعنی عارف (که بویی از شناخت جامعه به مشامش نخورده است) گفته که احتمال حمله‌ی اسرائیل به ایران، یک شوخی است! ظاهراً جناب پزشکیان و اعوان و انصارش در خواب به‌سر می‌برند و آن چند میلیونی که به ایشان رأی داده‌اند هم سر به گریبان فرو برده‌اند.
۴ـ یک موضوع بی‌ربط: آقای علی ربیعی (مردی برای همه‌ی فصول) با دکترای مدیریت استراتژیک به عنوان دستیار(!) اجتماعی جناب پزشکیان منصوب شد. نمی‌دانم حالا که همه‌ی مقامات (به قول پزشکیان) با هم برادر شده‌اند و سر یک سفره نشسته‌اند چرا آب از آب تکان نمی‌خورد و درها بر همان پاشنه‌ی سابق می‌چرخند؟ نمی‌دانم آقای ربیعی که در طول چهار دهه‌ی گذشته، همواره مسئولیت و فرصت داشته (اما کاری نکرده) چرا باید دستیار اجتماعی رئیس جمهور شود اما دکتر سعید مدنی جامعه‌شناس و پژوهش‌گر و محقق اجتماعی و نویسنده، باید هم‌چنان در زندان باشد؟
۵ـ من فکر می‌کنم اگر آن‌هایی که به پزشکیان رأی دادند به جای او به سعید جلیلی رأی می‌دادند حداقل الآن تکلیف‌شان روشن بود و سر در گریبان نمی‌داشتند … هر دو ذوب در ولایت … هر دو اسرائیل‌ستیز و جنگ‌جو … و هر دو اهل توجیه و تفسیر و شعار …! اما متفاوت در جنس رأی‌دهنده‌ها …!
اما آیا واقعاً این دو دسته‌ی متفاوت رأی‌دهنده به آقایان پزشکیان و جلیلی، در خروجی و پی‌آمد و کارکرد ریاست‌جمهوری هم تمایزی دارند؟ به نظر نمی‌رسد تمایزی به اعتبار «کارکرد» ریاست‌جمهوری در بین آن ۵۰ درصدی که در انتخابات مشارکت داشتند وجود داشته باشد.
پاسخ این گروه و بوق‌های رسانه‌ای‌شان به عملکرد رئیس‌جمهور و یارانش چیست؟!